pooier

Volgens het Chronologisch Woordenboek (zie onder) is pooier al in 1413 is geattesteerd. Het woord zou dus veel ouder zijn dan wat het Etymologisch Woordenboek van het Nederlands (EWN) beweert. Het betreffende citaat luidt echter van den poytiers ende bordiel te houders. Hierin is poytier een nevenvorm van Middelnederlands putier, een leenwoord uit het Oudfrans, waarvoor zie verder de laatste alinea in het EWN-artikel.

Omdat de etymologie van pooier onzeker is, kan men zich voorstellen dat pooier misschien is ontstaan uit dit Middelnederlandse woord, of uit een ermee verwante Noord-Franse dialectvorm. Duidelijke aanwijzingen hiervoor ontbreken, omdat er geen attestaties bekend zijn uit de 16e t/m de 19e eeuw.