idem

Het WNT schrijft:

Niet in Mnl. W. Uit lat. idem (aanw. vnw.) `dezelfde, hetzelfde'; zoo ook eng. idem (thans znw. en bijw., 14de e.), fr. idem (bijw., 1501), du. idem. Voor de oudste teksten zooals de woordenlijsten van MURMELLIUS [1515] en CURIUS [1538] is niet uit te maken of idem al tot den ndl. woordenschat behoort. Idem heeft het eerder ontleende item (bijw.) `desgelijks' gaandeweg vervangen. Aanvankelijk slechts gebruikt in opsommingen, vooral in administratieve teksten als rekeningen, in bijv. en zelfst. gebr., is het in den jongsten tijd ook in loopenden tekst aangetroffen, soms in bijw. functie.

Oudste gevonden attestatie reeds 1481[1] "Aldus ghekuert smaendaechs den vichtiensten in Meye ao 81 ende uutgheroupen ter Cruce 21 in idem", wat niet bovengenoemd bezwaar lijkt te bevatten. Oudst gevonden attestatie voor genoemd item zijn de Keuren van het Brugse Vrije[2] uit 1190.