icono

icono- 'beeld-', internationaal voorvoegsel, afgeleid van Grieks eikôn 'beeld', evenals het woord icoon. Eerste voorkomens van diverse afleidingen in het Nederlands, volgens Kronos:

• iconologie 'beeldenkennis' 1712 (als 'iconologia')
• iconoclast 'beeldenstormer' 1727
• iconomach 'beeldenbestrijder, beeldenbestrijding' 1727
• iconoclastisch 'beeldenstormend' 1729
• iconografie 'beeldbeschrijving' 1824
• iconodulus 'beeldenvereerder' 1828
• iconoclasme 'beeldenstorm' 1867
• iconomanie 'overvloed aan afbeeldingen' 1869 (boektitel Iconomanie, of Zoo maken de kinderen een prentenboek)
• iconostase 'afscheiding tussen koor en schip van een kerk' 1873 (icanostasia 'idem' 1877)
• iconofoob 'bestrijder van heiligenafbeeldingen' 1900
• iconografisch 'beeldkundig' 1919
• iconograaf 'beeldenbeschrijver' 1939